Vanuit Passie en Plezier via Progressie naar Prestatie. Dat is de visie van PreT. Passie staat daarin niet voor niets voorop. Passie komt van binnen en is besmettelijk. Als je als trainer voor de groep staat, dan hoop je dat je spelers goed hun best doen. Die kans is natuurlijk een stuk groter als jij uitstraalt dat je tafeltennis een fantastische sport vindt en dat jij het leuk vindt om training te geven.

Dat geldt natuurlijk ook, en misschien nog wel meer, voor een docent van een trainersopleiding. Ik vind training geven superleuk en dat wil ik ook uitstralen bij iedere cursus die ik geef. Uiteraard lukt dat de ene bijeenkomst beter dan de andere. Ik ben gelukkig ook maar een mens en de ene dag voel ik me beter dan de andere. Maar iedere keer doe ik mijn uiterste best om er voor alle deelnemers aan een cursusbijeenkomst of bijscholing een goede en leuke bijeenkomst van te maken.

Zondag 11 december start er weer een nieuwe TT2-opleiding. Dit keer in Wateringen. Ik ga weer mijn best doen om alle deelnemers te vaccineren met het tafeltennistrainersvirus. Ze zullen niet allemaal een Nederlands kampioen kunnen opleiden. Ze kunnen wel allemaal leren hoe je een groep kinderen blij kunt maken door leuke trainingen te geven. Er zijn nog een paar plaatsen beschikbaar voor deze cursus. Opgeven kan via de NTTB.

Ik hoorde laatst via-via van een collega gehoord dat die een cursus zou gaan geven. De deelnemers aan die cursus werken op een heel ander niveau en hij had er helemaal geen zin in. Die instelling is natuurlijk dodelijk voor het aanwakkeren van de passie voor de deelnemers aan de cursus. Ik hoop maar dat het grootspraak is en dat die docent de passie niet gaan acteren maar bij zichzelf te rade gaat hoe hij zijn cursisten gaat besmetten met het tafeltennisvirus.

Gisteren kreeg ik een bericht dat een van de deelnemers aan een trainersopleiding die ik dit jaar heb gegeven is geslaagd. De feedback van degene die het examen afnam was lovend: “Lesgeven deed hij heel goed, tot nu toe wel de beste TT2’er die ik geëxamineerd heb”. Dat maakt me trots. Goed lesgeven is de belangrijkste vaardigheid van een goede trainer. Bij een trainersopleiding dien je ook een aantal opdrachten te maken. Bij de TT2-opleiding is bij iedere opdracht de voorbereiding voor een training aan een groep jonge tafeltennissers de basis voor die opdracht. Het is niet altijd zo dat iemand die goed lesgeeft ook de opdrachten heel goed maakt. Deze cursist deed het echter allebei heel goed. Bij het inleveren van de laatste opdracht bedankte hij mij voor de cursusbijeenkomsten: “Zojuist heb ik mijn laatste opdracht ingeleverd. Bedankt voor de leuke bijeenkomsten van deze opleiding. Ik vond jou een fijne docent en heb hier een hoop van geleerd”. Voor mij zijn dit soort berichten de brandstof waar ik weer een tijdje op kan teren.